Zmiany klimatyczne związane z ogólnym ociepleniem (łagodne zimy), rozwój turystyki oraz zmiany stylu życia są przyczyną gwałtownego wzrostu zachorowań na choroby przenoszone przez kleszcze. Należą do nich przede wszystkim: borelioza, odkleszczowe zapalenie mózgu, babeszjoza oraz riketsjozy. Standardem w rozpoznaniu boreliozy jest diagnostyka serologiczna. Posiada ona jednak niestety pewne ograniczenia- jednym z nich jest tzw. okienko serologiczne (trwające ok. 2–3 tygodnie), w czasie którego serodiagnostyka jest niewskazana. Z tego względu konieczne jest wdrożenie nowych metod diagnostycznych, umożliwiających ustalenie ryzyka zachorowania na boreliozę po kontakcie z kleszczem.
Należy bowiem pamiętać, że najlepsze wyniki w leczeniu boreliozy otrzymuje się, gdy odpowiednia antybiotykoterapia zostanie wdrożona najszybciej, jak to możliwe, niezwłocznie po pierwszym kontakcie z kleszczem. Opóźnienie w diagnozie może negatywnie rzutować na stan zdrowia pacjenta. Możliwy jest w tym czasie rozwój zaburzeń neurologicznych, zapalenie mięśnia sercowego i zapalenie stawów.